Op 17 augustus 1976 kwam ik ter wereld op de Beethovenlaan 12 in Spakenburg. Ik ben opgegroeid in een warm gezin. Anderhalf jaar eerder werd mijn broer Corné geboren. In 1980 verhuisden we naar Havendijk 2, boven de fietsenwinkel die mijn vader midden jaren zeventig had overgenomen van zijn vader. Samen met mijn moeder Jannie, m’n vader Steven en m’n broer hebben we daar met veel plezier gewoond. In 1982 kwam zusje Petra ter wereld.
Via de Calvijnschool kwam ik op de LBO aan de Arnhemseweg in Amersfoort terecht. Ik twijfelde daar erg tussen metaalbewerking en elektrotechniek. Het werd toch het eerste. Op m’n 16e ben ik officieel aan het werk gegaan in de fietsen- en bromfietsenzaak van m’n pa. Eerst repareerde ik fietsen, later ging ik me vooral op de bromfietsen richten. Tot m’n 30e heb ik leidinggegeven aan de bromfiets- en scooterafdeling in het bedrijf. Daarna namen m’n huidige compagnons en ik het bedrijf over van mijn vader en zijn compagnon Lambert en ging ik me vooral richten op het managen van het bedrijf. Later zouden we het bedrijf uitbreiden met nog twee filialen. Inmiddels ben ik dus mede-eigenaar van Bike Totaal Steven Koelewijn in Spakenburg, Amersfoort en Baarn.
In 2004 overleed mijn moeder na 14 maanden ziekte. Hierover kun je uitgebreid lezen in mijn blogpost van 24 januari 2019.
In 2010 ontmoette ik mijn lieve vrouw Hannah. In 2012 zijn we getrouwd en in 2015 mochten we een dochter krijgen, Sarely Jainy. Haar komst was voor ons allesbehalve vanzelfsprekend, want kinderen krijgen lag medisch gezien niet in de lijn der verwachting. Een Godswonder.
Na zes jaar op de Dorpsstraat gewoond te hebben, kochten we in 2018 een jaren '30 woning op de Wilhelminastraat, waar we nu met heel veel plezier wonen.
Ik doe ook nog wat ‘dingetjes’ naast m’n werk. In 1998 kwam ik via een vriend bij de lokale omroep terecht. Radio fascineerde mij altijd wel. En plaatjes draaien was al wel een hobby. Het radiovirus heeft me nooit meer losgelaten. Tot op de dag van vandaag maak ik radio voor de LOS. Twee keer per week, op donderdag- en vrijdagochtend ben ik te horen met een popmuziekprogramma. Ik maak dat programma vooraf thuis in m’n eigen studiootje.
Daarnaast heb ik in 2013 een internetradiostation opgetuigd, SpakenburgsGoed24. De naam was ontleend aan de naam van mijn programma op de LOS. Toen nog onder de radar, alleen te beluisteren voor vrienden en bekenden. In 2015 maakte ik het officieel door het station te registreren bij de daarvoor benodigde instanties. In 2017 wijzigde ik de naam van het station in Radio Crescendo. Geïnspireerd op de Batavus Crescendo, een stadsfiets… Daarnaast heeft de naam Crescendo alles met muziek te maken. Het betekent zoiets als een steeds luider wordende toon. In 2018 deed ik formeel afstand van het station door het onder te brengen in Canada. Dit was ingegeven door de dure licentiekosten in Nederland. Het eigendom van de internetstream kwam bij de Canadese provider te liggen, maar ik beheerde het station nog wel zelf. Inmiddels heb ik het station weer helemaal terug in eigen bezit en ondergebracht in m’n eigen B.V., waardoor ik weer wat meer vrijheid heb om er mee te doen wat ik zelf graag wil. Als je in de jaren zeventig bent geboren en een brede muzieksmaak hebt, is dit station zeker wat voor jou. Je hoort namelijk vooral 80's en 90's. Maar ook wat 70's, aangevuld met 00's en het beste van nu. Het is non-stop, geen reclame en elk uur een korte nieuws-update. Het leukste blok vind ik zelf die van zaterdagavond tussen 18 en 22 uur. Alle leuke platen, we noemen dat ook wel 'foute' muziek, uit mijn uitgaansperiode van de jaren '90 komt dan voorbij. Je kunt hier naar Crescendo luisteren.
Ik ben in maart 2021 lid van de kerkenraad geworden van de Maranathakerk in Spakenburg-Zuid. Een mooie taak. In de Petrakerk ben ik ook vier jaar ouderling geweest en kijk daar met een goed gevoel op terug. Het is mooi om je geloof op deze manier handen en voeten te geven.
Dat geloof… Tja. Ik kan dan zeggen dat ik Christelijk ben opgevoed. En dat het daarom nu eenmaal bij me hoort. Maar als dat de enige reden voor mijn geloof zou zijn is dat nou niet bepaald geloofwaardig, vind ik. Geloof is bij mij een diepe overtuiging, een zeker weten dat God aan het begin van deze kosmos staat. Juist omdat ik het geloof rond het jaar 2001 bijna kwijt was en opnieuw terugvond, is het daarna sterker geworden. Natuurlijk twijfel ik wel eens, maar dan vooral aan de manier waarop we als kerken invulling geven aan het geloof. De kerkelijke verdeeldheid zou een reden kunnen zijn om af te haken. Want als iedereen er z’n eigen waarheid op na houdt, zal het wel een farce zijn. Toch?
Ik geloof dat de Bijbel een boek is dat geschreven is door gewone mensen die door God geïnspireerd zijn. Mensen die stuk voor stuk echt mens zijn geweest, met hun gebreken. Daarom zie je die gebrokenheid ook terug in de Bijbel. Ook in de manier waarop het is opgeschreven. Daarom wil ik graag terughoudend zijn om de Bijbel als vraag- en antwoordboek te gebruiken op alle vraagstukken van vandaag. Er is een vertaalslag nodig bij onderwerpen als ethische kwesties, homoseksualiteit en de verhouding tussen mannen en vrouwen.
Het allerbelangrijkste is mijn diepe overtuiging dat God door Jezus Christus de mensheid weer tot z’n oorspronkelijke bestemming wil brengen. Door de dood te overwinnen, schudde de aarde op z’n grondvesten. Onmogelijk, maar mogelijk voor God. Het donker maakte plaats voor het Licht. En een Goddelijk Koninkrijk is onderweg om definitief door te breken… Het komt goed. En dat is geen dooddoener.
Ik geloof in God de Vader
Schepper, die de schepping draagt
In Zijn Zoon, in Christus Jezus
die, geboren uit een maagd
aan het kruis de wereld redde
onze zonden op zich nam
Opgestaan en opgevaren
troont Hij aan Gods rechterhand
Jezus, Hij is Heer, naam aller Namen.
Ik geloof in God de Trooster
gaven van de Hei'lge Geest
die Gods Woord aan ons bevestigd,
gaat en predikt en geneest
Als Hij komt met macht en luister
zal de mensheid voor Hem staan
dan zal elke knie zich buigen,
elke tong belijdt Zijn Naam
Jezus, U bent Heer, naam aller namen.
(Opwekkingslied 347)